Από τη βιομηχανική επανάσταση, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (η μεταφορά ενέργειας) µε καύση ορυκτών καυσίµων και προϊόντων τους είναι η συνηθέστερη µέθοδος παραγωγής διαφόρων µορφών ενέργειας. Με την καύση ορυκτών καυσίμων απελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας τη συγκέντρωσή του και επιδεινώντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Υπάρχουν φυσικοί απορροφητήρες αυτών των αερίων, οι αποκαλούμενοι και νεροχύτες του άνθρακα, όπως είναι οι ωκεανοί, και τα δάση που απορροφούν το CO2 μέσω της φωτοσύνθεσης. Πού πηγαίνει λοιπόν όλος αυτός ο άνθρακας που απελευθερώνουμε;
Υπάρχουν κι άλλα αέρια και άλλες πηγές εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, αλλά το διοξείδιο του άνθρακα είναι το σηµαντικóτερο αέριο που είναι υπεύθυνο για περίπου το 60% του φαινομένου του θερμοκηπίου. Εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα, ένα άλλο πολύ γνωστό αέριο που είναι υπεύθυνο για φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι το μεθάνιο, που εκπέμπεται μέσω της εντατικής γεωργικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας ή το υποξείδιο του αζώτου (οι παράγοντες εκπομπής του αερίου αυτού, είναι τα χημικά και τα αζωτούχα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται στις ζωοτροφές). Οι εκπομπές που δεν μπορούν να απορροφηθούν ή να εξισορροπηθούν από τους φυσικούς νεροχύτες συσσωρεύονται στην ατμόσφαιρα και παραμένουν εκεί για πολλά χρόνια και συνεχίζουν να επηρεάζουν τη θερμοκρασία. Έτσι, μπορούμε να δούμε αυτό το φαινόμενο ως μια ισορροπία… που πρέπει να αλλάξουμε.